The Offline Club brengt mensen samen

Ilya Kneppelhout: “We zijn drie vrienden uit Amsterdam; Jordy, Valentijn en ik. Het idee om mensen, ver weg van de digitale wereld, samen te brengen, kwam er na na een persoonlijke ervaring. Jordy en ik besloten, los van mekaar, een paar dagen offline door te brengen. Ik huurde een huisje in de natuur en omringde me met een stapel boeken en strips, verder niks. Alle dingen die ik belangrijk vond en waar ik meer tijd voor wou, kon ik nu ongestoord doen. En dat was waanzinnig. Ik kreeg veel meer ruimte voor eigen gedachten en er kwamen herinneringen naar boven die ik al lang niet meer had. Ik kreeg de tijd om na te denken over mogelijke stappen in mijn leven en voelde me meer in verbinding met mezelf. Dus dacht ik: holy shit, als het zoveel met mij doet, dan denk ik dat het ook anderen kan helpen.”

“Het is voor velen herkenbaar: de vloek van de smartphone. Naar aanleiding van onze ervaring organiseerden we een eerste weekend. Toen nog onder de naam Leesweekend, intussen noemen we dat Digital Detox Retreats. We trokken eropuit met tien mensen. Het idee is simpel: we gaan offline, waardoor je de tijd krijgt om je dagen op een andere manier in te vullen. Zonder opgelegd programma, jij kiest waar je nood aan hebt. Het succes van dat eerste weekend scherpte onze ambitie aan: we zouden meer weekends en ook korte events organiseren.”

“Dat was absurd: miljoenen mensen bekeken de video en we gingen in geen tijd van nul naar een half miljoen volgers. Het maakte iets los bij velen, we kregen zelfs berichten uit het buitenland: wanneer organiseren jullie dit ook bij ons? Al snel zijn we dus groter beginnen denken en besloten ons fulltime op The Offline Club te focussen. Onze missie is een globaal netwerk van offline communities uitbouwen en zo dat gemeenschapsgevoel opnieuw aan te wakkeren. We willen telefoonvrije plekken net zo ingeburgerd maken als rookvrije plekken.”

“Dat blijft een proces, anderzijds springen we erg bewust om met onze tijd. Vorige week nog ging ik bijvoorbeeld 5 dagen volledig offline. Ik nam ook een resem maatregelen, zoals: geen notificaties of social media op mijn telefoon, geen telefoon op mijn slaapkamer… De moeilijkste switch vond ik de Instagram-pagina. Die beheer ik, en een tijdlang worstelde ik met de druk van die vele volgers. Je wil hen natuurlijk niet teleurstellen. Intussen heb ik een balans gevonden die werkt.”

“We gaan telkens op zoek naar een locatie met een gezellig woonkamergevoel. Elke avond start met een uur stilte en wat rustgevende muziek op de achtergrond. Dat uurtje kan je doen en laten wat je wil. Sommigen lezen, tekenen of breien, andere gaan schilderen of puzzelen. Iemand bracht zelfs al eens een Lego-set mee. Daarna is er time to connect en kan je nieuwe mensen ontmoeten en gewoon praten of bijvoorbeeld samen een spelletje spelen.”

“Mensen zeggen telkens weer dat het hen dan pas opvalt hoe verslaafd ze eigenlijk zijn. Of: hoe ongelofelijk fijn het is om – al is het maar een uur – geen digitale afleiding te hebben. En hoe makkelijk het blijkt om een gesprek aan te knopen met een vreemde Eén jongen zei ons: ‘You guys saved me from loneliness’. En natuurlijk zijn er ook negatieve reacties en haatcomments. ‘Echt iets voor mensen die geen vrienden hebben’, is zo’n voor de hand liggende. Die reacties lezen we al lang niet meer. Sterker nog, het zure gedrag van mensen online vormt alleen maar een extra motivatie om te blijven doen wat wij doen.”