De kerstdagen van Ellen Verest, actrice uit Dertigers

“Ik ben een lentekind en dus in theorie geen fan van de winter en van koude, donkere, natte dagen. De kerstdagen brengen echter warmte en gezelligheid. In deze uitdagende tijden vind ik dat extra belangrijk.”

“… het liefst al in oktober (lacht). Vorig jaar moest ik van Tom, mijn lief, wachten tot na Sinterklaas, dit jaar mocht ik kiezen. Sinds half november staan onze kerstbomen - een grote én een kleintje - dus al te pronken.”

“Eerder minimalistisch. Twee kerstbomen, een lichtslinger en een krans, meer hoeft dat voor mij niet te zijn. Ik wandel heel graag voorbij huizen met flikkerende lichtjes en een uitbundige versiering, maar in mijn eigen huis wil ik toch vooral genieten van de rust.”

“Lekker cliché: Mariah Careys ‘All I want for Christmas’. Vooral wanneer ze die langgerekte ‘you’ zingt, moét ik meebrullen. Als kind kroop ik soms achter de piano en zong samen met mijn broer, zus en neven kerstnummers. Dat durf ik nu ook nog wel eens te doen, maar dan zonder publiek.”

“Absoluut! Ik begin er zelfs belachelijk vroeg mee. Kom ik doorheen het jaar iets tegen dat me wel wat lijkt voor familie of vrienden, dan koop ik dat alvast. Wij hebben thuis een mand staan voor cadeaus en die raakt nooit leeg.
Ik loop ook supergraag rond op kerstmarktjes. Jammer dat er dit jaar geen is in Antwerpen, gelukkig kon ik al een paar keer naar Brussel om het gemis te compenseren. Het hele centrum is er versierd en overal staan kraampjes. Vooral ’s avonds is dat een hartverwarmend zicht.”

“… cadeaus met een emotionele waarde. Ik kan intens gelukkig worden van een bloemstuk of een cadeau dat de kinderen maakten. Mijn lief valt voor praktische cadeaus. Die is door het dolle heen wanneer er een verlengkabel in zijn pakje zit (lacht).”

“De allereerste nieuwjaarsbrief van mijn metekind Lauren vond ik best ontroerend. Zo’n brief lezen is niet evident, want dan wordt er natuurlijk een gigantische spotlight op de kinderen gezet. De eerste keren was Lauren volgens mij liever onder tafel gekropen… Intussen is ze een heuse tiener die de camera, selftapes en acts niet meer schuwt.”

“…een kater (lacht)? Nee, want ik ben meestal bob met de feestdagen én ik moet toegeven dat ik nog nooit in mijn leven een kater heb gehad. Al heb ik er echt al mijn best voor gedaan…”

“Kerstavond vieren we uitgebreid met de familie van Tom, Kerstmis met die van mij. Onze families zijn niet zo groot, dus worden ook neven, achternicht en zelfs de broer van mijn aangetrouwde tante uitgenodigd. Dit jaar vieren we helaas opnieuw en petit comité. Vorig jaar vierden we zelfs met ons tweetjes. Dat was wennen, maar ook wel romantisch en héél lekker. Tom is een zalige kok. Gelukkig maar, want ik kwam waarschijnlijk niet verder dan pizza…”

“Ik ben fan van het all-the-way-kerstdiner met hapjes, soep, kroketten, prinsessenboontjes met spek, cranberrysaus enzovoort. Helaas ben ik een kleine eter en geraak ik dus amper tot het hoofdgerecht. Intussen weet iedereen dat er altijd over is en dat je dus sowieso best een doosje voor de restjes meebrengt.”

“Soms heb ik ongelofelijk veel zin om me op te tutten en ga ik er helemaal voor, soms wil ik gewoon een foute kersttrui aantrekken. Dat levert vreemde familiefoto’s op met zo’n allegaartje aan stijlen. Maar hé, perfect is saai, je moet doen waar je je goed bij voelt.”

“… genieten van familie en vrienden. Normaal was ik bijna fulltime in het theater, maar de voorstelling werd uitgesteld en dus ben ik onverwacht vrij. Geen cadeau voor een zelfstandige, toch probeer ik – zelfs na twee jaar – de moed erin te houden. Tom heeft ook twee weken vrijaf, dus méér quality time. Bovendien wil ik logeerpartijtjes organiseren met mijn neefje en nichtjes. Gewoon gezellig samen zijn, dat is toch wat telt tijdens de kerstdagen?”